از جمله گیاهان با ارزش ایران، گونههایجنسArtemisia متعلقبهتیرهAsteraceae میباشندکهپراکندگی نسبتاًوسیعیدرنقاطمختلفی ازایراندارند.پتانسیلآنتیاکسیدانی بهمیزانقابلتوجهیباماهیتحلال،روشاستخراج گیاه جمع‌آوری شده ازهرمنطقه، بستگیبهپارامترهایزیادیازجملهآبوهوا،ارتفاعونور دارد. در این مطالعه، گیاه دارویی افسنطین با نام علمی Artemisia absinthiumاز 3 ناحیه مختلف ایران جمع‌آوری و پتانسیل آنتی‌اکسیدانی این اکوتیپ‌ها ارزیابی شد. در این پژوهش خواص دارویی ازجمله فعالیت آنتی‌اکسیدانی (با دو روش DPPH و FRAP)، مقدار فنول و فلاونوئید کل در عصاره‌های قطبی (اتانول) و نیمه‌قطبی (اتیل‌استات)، درصد و تنوع ترکیبات اسانس موردارزیابی قرار گرفت. اکوتیپ گیلان دارای بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی بود و در مجموع اکوتیپ سمنان کمترین بازداری آنتی‌اکسیدانی را از خود نشان داد و حلال نیمه‌قطبی اتیل‌استات فعالیت احیاکنندگی بالاتری را نشان داد، که این مورد بیانگر این است که نوع حلال مورد استفاده در عصاره‌گیری بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی بسیار مؤثر می‌باشد. در اکوتیپ‌های بررسی شده از دامنه 65/78 تا 58/92 درصد در روش DPPH و از 76/11 تا 88/18 (در میلی‌مول‌آهن) در روش FRAP به‌دست آمد. اکوتیپ گیلان دارای بیشترین محتوای فنولی در عصاره قطبی و اکوتیپ گلستان بیشترین محتوای فلاونوئیدی را در عصاره نیمه‌قطبی نشان داد. اکوتیپ سمنان بیشترین ترکیبات مونوترپن‌اکسیژن‌دار و بیشترین ترکیب در اسانس را در بین دیگر اکوتیپ‌ها دارا بود. اکوتیپ گلستان دارای بیشترین درصد اسانس در بین دیگر اکوتیپ‌ها بود. تنوع محتویات فنولی، ترکیبات اسانس وآنتیاکسیدانیمشاهدهشده درسه اکوتیپموردمطالعهمیتواندبه علتعواملمختلفاکولوژیکی،ژنتیکی،جغرافیاییوفاکتورهایتغذیهایباشد.
Houshmand S, Alizadeh- Salteh S, Bolandnazar S, Aryakia E. Investigating of Phytochemical Compositions and Antioxidant Potential of Ethanol and Ethyl Acetate Extracts of Three Ecotypes of Medicinal Plant Artemisia absinthium. IJHST 2023; 24 (3) :345-358 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-645-fa.html
هوشمند سپیده، علیزاده سالطه سعیده، بلند نظر صابحعلی، آریاکیا الیاس. بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی و پتانسیل آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های اتانولی و اتیل‌استاتی سه اکوتیپ گیاه دارویی افسنطین Artemisia absinthium. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1402; 24 (3) :345-358
